Kon Hizkia in zijn gebed onbevangen zeggen dat zijn hart geheel zuiver was en dat hij altijd in Gods ogen het goede heeft gedaan? Kende hij zichzelf wel in zijn onvolkomenheden? Deed hij wel aan zelfreflectie? Wonderlijk genoeg las ik naast Jesaja de tekst uit Spreuken: ‘een mens kiest in zijn ogen altijd de juiste weg’. Hizkia kon bidden om genezing, omdat hij dit deed in vertrouwen op een God die hoort. Hij wist dat de Heer zijn innerlijke beweging zou toetsen, kende zijn eigen onvolmaaktheden, maar wist ook dat zijn beweegredenen zuiver waren. En daarom kon en mocht hij smeken om verlenging van zijn leven.
Geweldig dat we mogen beseffen dat we als Hizkia mogen bidden in onze eigen beproeving. Dat kan ziekte zijn, werkloosheid, relatieverdriet en noem maar op. De Heer toetst wat jou innerlijk beweegt wanneer jij je smekend tot Hem richt.
Ria Stoorvogel.