De vraag om door God gezegend te mogen leven en werken komt bij mij voort uit een diep gegroeid
verlangen naar echte vrede en pure liefde in mijn hart. Vrede door Jezus zelf over mijn leven
geblazen (cf. Johannes 20:22). Pure liefde die te vinden is in Christus Jezus alleen en waarnaar ik me
samen met andere broers en zussen in Hem vol verwachting wil uitstrekken (cf. Efeze 3:18). Ik herken
me in de woorden van kerkvader Augustinus lang geleden: ´Onrustig is ons hart totdat het rust vindt
in U.´ Ik verlang intens naar die rust en vrede van God. Die sterke kracht van binnen, die Hij door zijn
Geest kan en wil schenken aan ieder die Hem daarom vraagt (cf. Efeze 3:16/Lukas 11:13). Heel
persoonlijk merk ik, dat als ik zo dichtbij God leef, en het in alles van Hem verwacht, dat ik
ontzettend veel aan kan. Met plezier en energie kan werken, ook als er met regelmaat best heftige
situaties op me afkomen. Want Ik doe het niet alleen, maar in de kracht van Jezus. ´Zonder Hem kan
ik niets´, dus met Hem kan ik alles (cf. Johannes 15:5). Wat een zegen!

´Bidden is als ademhalen´. Wanneer we niet bidden krijgen we het benauwd en sterven we geestelijk
(af). Dat dit werkelijk zo is heb ik de afgelopen jaren steeds krachtiger mogen ontdekken via
verschillende wegen en mensen. Ik ben God daar enorm dankbaar voor. Hier in Nijkerk wil ik graag
samen met jullie, en andere broers en zussen in Christus hier in deze plaats, meer ontdekken over de
kracht van zowel het persoonlijke als ook het gezamenlijke gebed. Ik geef heel graag door wat ik
hierin zelf al heb mogen ontvangen, en sta nieuwsgierig open voor wat we hierin de komende jaren
samen zullen gaan ontvangen van onze goede God. Een belangrijke ´aftrap´ hierin was zeker het
geheel van de uitbundige en feestelijke bevestigings- en intrededienst, met daarin in het bijzonder
ook de preek die ik mocht houden n.a.v. Efeze 3:20&21. Een middag om niet weer te vergeten, voor
onszelf, maar ook voor de vele broers en zussen om ons heen. Vele mensen hebben het ervaren en
het ook uitgesproken naar mij en naar elkaar toe. ´Dit is ons verlangen!: Een intens (gebeds-) leven
heel dichtbij Abba Vader, krachtig geleid door de heilige Geest, en daardoor met de volle focus op
Jezus Christus alleen.´

Ik verwacht nog meer te gaan zien van hoe wonderlijk God in heel verschillende mensenlevens
doorwerkt en hoe Hij zichzelf daarin ook weer aan mij wil openbaren (cf. Efeze 3:18). Verder: ´De
Veendammer´ bestaat net zo min als ´De Nijkerker´ of de ´Lemelervelder´. Van buiten lijkt het soms
allemaal zo verschillend, maar ik heb gemerkt dat achter al die verschillende accenten in spraak en
cultuur-eigen dingetjes die wij als mensen soms vooral zien, er veel meer verbinding en gedeeld

verlangen leeft dan we vaak beseffen. Daar waar mensen van hart tot hart leren spreken en elkaar
ontmoeten in de Naam van Jezus valt zoveel ´verschil´ vaak weg en gebeuren in de Naam van Jezus
dikwijls ook zulke prachtige dingen. Vanuit die overtuiging ben ik nieuwsgierig naar ieder mens die
God hier op mijn weg plaatst en zal ik mensen, jong en oud, ook aanmoedigen om elkaar op te
zoeken, elkaar te ontmoeten en van elkaar te leren. Want, echt: ´De Geest doorbreekt al die grenzen
die door mensen zijn gemaakt´!

Zoals ieder mens blijf ook ik leren en ontdekken. Maar op dit moment zou ik mezelf omschrijven als:
Een enthousiast en bevlogen voorganger, die geraakt door liefde van Jezus, ook zelf met veel liefde,
passie en bewogenheid Jezus wil doorgeven aan ´anderen´. Daarbij heb ik echt oog en hart voor waar
die ´ander´ zich bevindt en welke vorm van communiceren daarbij past. Verder, ben ik oprecht
geïnteresseerd in het verhaal van ieder mens, ben ik in staat om lang en geduldig en vrijwel altijd
nieuwsgierig doorvragend, te luisteren naar mensen. Ik beweeg me doorgaans met veel plezier en
energie onder de mensen, maak makkelijk contact en zoek vandaaruit vrijwel altijd naar de
mogelijkheid om verbinding te maken met en tussen veel verschillende mensen. Tot slot heb ik een
bijzonder groot hart voor de jongere generaties. Zeker voor en met hen zal ik de komende jaren
willen zoeken naar hoe zij de Here Jezus mogen leren kennen en volgen. En belangrijk: dit staat niet
los van de opbouw van de rest van de gemeente. Want ik ben ervan overtuigd dat juist jongeren een
geweldig cadeau zijn voor de hele gemeente. Het is mijn vurig gebed dat juist door jongeren in de
kerk heen de heilige Geest ons weer leert zien waarom, en waartoe we werkelijk kerk van Jezus zijn
op deze plek in deze tijd.

Met gezond respect voor het kerkelijk jaar uiteraard, ga ik de komende tijd zeker verder met preken
over het gebed; Daarop voortbouwend zal t.z.t. ook de persoon en het werk van de heilige Geest
veel aandacht krijgen. En vandaaruit ook aandacht voor wat het betekent om met kracht geleid door
de Geest als ´Lichaam van Christus´ ´samen gemeente´ te zijn. Hoe groeien we toe naar een
gemeente waarin iedereen echt gezien wordt? Waarin het veilig is voor iedereen? En waar ook
iedereen welkom is? NB: dit ligt uiteraard nog niet vast. Graag zoek ik de komende tijd, voor verdere
afstemming van wat deze gemeente nu nodig heeft in diensten en preken, het gesprek met de
gemeente & kringen.

In mijn vorige gemeente (CGKv Veendam-Wildervank) is het maken van de overstap van ´preken
vanaf papier´ naar ´uit het hoofd preken´ in vrij korte tijd sterk gegroeid door de maandelijkse
welkomdiensten waarin ik in die periode geregeld mocht voorgaan. De uitdaging was toen om
mensen die nog niet vaak, of nog nooit in de kerk waren geweest, toch echt te zien en
(laagdrempelig) aan te spreken. Tja… en dan vanaf een papier voorlezen, met je kruin naar de
gemeente, dat Jezus van je houdt, zonder echt contact te maken… dat voelde voor mij niet goed. Via
het voorgaan in deze welkomdiensten heb ik vrij snel ook de stap kunnen maken naar ´preken uit je

hoofd´ in elke dienst. Bewust, want zowel ´nieuwkomers´ als ook de mensen die al jaren in de kerk
zitten, hebben het samen zo nodig om te merken dat het evangelie echt gaat over hier en nu en over
jouw leven. En daarbij de mensen aankijken en (af en toe ook letterlijk) aanspreken, uitdagen en
prikkelen, maar ook troosten en bemoedigen vind ik inmiddels prachtig om te doen.
Ja, het is dus een bewuste keuze geweest en nog steeds kies ik er voor om hiermee verder te gaan,
om deze manier van preken door te ontwikkelen. Ik heb me met het oog daarop ook al opgegeven
voor een preek-cursus (mei - oktober 2019) die daarbij goed kan helpen.

Juist wanneer de balans goed is kan ik in mijn werk voluit ´bevlogen´ zijn. Maar daar hoort dus zeker
ook genoeg tijd voor gezin, hobby´s en ontspanning bij. Tijd voor en met ons gezin proberen we al zo
lang ik predikant ben goed te beschermen. We genieten enorm van gezamenlijke uitjes. Samen de
natuur in met of zonder honden, samen naar de dierentuin. Verder wandel of fiets ik dagelijks met
onze honden, lopen Ellen en ik ook samen graag hele einden. Van het regelmatige voetballen in
competitieverband (deed ik van jongs af aan veel en fanatiek) heb ik afscheid genomen. Daarvoor in
de plaats groeit momenteel als nieuwe hobby het ´hardlopen´. Tot slot geniet ik erg van muziek en
ook kijk ik graag en met regelmaat samen met Ellen een film of serie.